Binbir Gece Yalanları

Ölü denizler gördüm gözlerinde,

Hasta çocuklar...

Yıkık bir evden merhaba dedim sana,

Kırık bir aynadan baktım hayata...

Sonbahar ölü yapraklarını savururken eteklerime,

Yaktım tüm dünyayı son sigaramda. 

Bir gece girdin rüyama,

Bir gecede öğrettin sevmeyi bana.

Issız yağmurlara teslim etmişken ruhumu,

Bir sigara daha uzattın bana.

Budur dedim biliyor musun,

Buydu işte hayat.

Ciğerime dolan bir sigara dumanıydı.

Kırıklarımın üstünde dans ettiğim bir rüyaydı.

Buydu işte hayat;

Geceye adanmış bir kadındı,

Bulutların gözyaşlarına terkedilmiş bir adamdı.

Buydu,

Dudaklarımda tüten son sigaramdı...

Binbir kez öldüm o ölü denizde,

Binbir kez dirildim o ölümlü gecede.

Sonra rüzgara savruldu o binbir gece masalı.

Bir masalda kaldın,

Hiç bilmediğim.

Bir gecede kaldın,

O ölmeyi beceremediğim.

Bir gece,

Binbir kez ölmeyi dilediğim...