Geçirdiğim sinir krizleri,
Saçlarımı çekmekten yanan saç diplerim...
Yine çok güzel bir akşam.
Bir sigara daha mı yakmalı,
Bir kesik daha mı atmalı...
Bilmiyorum,
Ne yazdığımı bilmiyorum.
Niye yazdığımı bilmiyorum.
Niye yaşadığımı bilmiyorum.
Kendimi tanımıyorum,
Tanıyamıyorum...
Siyah,
Çok fazla siyah.
Kan,
Çok fazla kan...
Bir gökkuşağı doğuyor yaralarımdan,
Sadece siyah.
Sadece kırmızı.
Sadece hüzün.
Gökkuşakları mutlu olmaz mıydı?
Peki ya benim mutluluğumu kimin gökkuşağı çaldı?
En büyük hatan benim dimi baba?
Yaratılmış en karanlık siyah da benim..
Anne,
Benden gökkuşağı olur mu?
